Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4946 Esas 2018/407 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4946
Karar No: 2018/407
Karar Tarihi: 17.01.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/4946 Esas 2018/407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılandığı Mahkeme tarafından mahkum edilmiştir. Ancak, soruşturma aşamasındaki delillerin yeterli olmadığı, sanık hakkında takdiri indirim uygulanması gerektiği halde uygulanmadığı ve TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği gerekçeleriyle karar bozulmuştur.
5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi, sanık tarafından yapılan itirazların dikkate alınarak takdiri indirim uygulanmasını öngörmektedir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, suçu işleyen kişilerin cezalandırılmasında en ağır cezanın seçilmesi gerektiğini öngörmektedir. Ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesinin sebebi, maddenin hukuki belirsizlik yaratmasıdır. Bu nedenle, mahkemelerin bu maddeyi yeniden değerlendirmesi gerekmektedir.
Kararın bozulması, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca gerçekleşmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/4946 E. , 2018/407 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-Soruşturma aşamasında güvenlik güçlerinin bir ihbar üzerine sanığın ikametine gittiklerinde sanık tarafından suça konu belgelerin arama yapılmadan ibraz edildiği, belgeleri nasıl ve nereden temin ettiğini samimi bir şekilde beyan ettiği, aşamalarda bu beyanlarını tekrar ettiği, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir gözlemin de bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanması gerekirken yetersiz gerekçe ile uygulanmaması,
2-5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/01/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.