Mahkemesi : Çivril Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 26/12/2012
Numarası : 2011/243-2012/654

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, emekli olacağını bildirmiş olmasına rağmen tazminatlarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, kurban bayramı ikramiyesi ve ulusal bayram ve genel tatil alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, eski yönetim hakkında savcılığa görevi kötüye kullanma ve zimmet suçundan suç duyurusunda bulunulduğunu, kooperatifte elma kasalarının çalınması olayı ile ilgili müfettişler tarafından hazırlanan raporda davacının da fiili katılımının bulunduğu kanaatine varıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, her ne kadar davalı tarafından savcılık dosyasının sonucunun beklenmesi gerektiği talep edilmişse de davacını emekli olmak için işten ayrıldığı sabit olduğundan soruşturmanın sonucunun beklenilmesinin sonuca etkili olmayacağı belirtilerek ihbar tazminatı talebinin reddine, diğer alacak taleplerinin ise kabulüne karar verilmiştir
Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri
yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, mahkemece davacının yarım saat dinlenme süresi mahsup edilmek suretiyle 7 gün boyunca günde 7.5 saat çalışarak haftada 7.5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Davacı iddiasını ispat yönünden tanık deliline dayanmıştır. Yapılan yargılama neticesinde davacının işyerinde yaptığı iş, Pazar günü çalışıp çalışmadığı ve işlerin yoğun olduğu dönemlerin tespiti yeterince aydınlığı kavuşturulmamıştır. Sadece çalıştığı saatler beyan edilmiş ve buna göre fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Bu nedenle mahkemece yapılması gereken tanıkları tekrar huzura alıp, davacının yaptığı işi ve Pazar çalışmasının olup olmadığını netleştirmek ve davalının talep ettiği gibi işyerinin bir kooperatif olması göz önüne alındığında iştigal alanını tespit edip, işlerin yoğun olduğu dönemleri de benzer işi yapan işyerlerinden sorarak fazla mesai alacağı konusunda karar vermektir. Mahkemece bu husus yerine getirilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.