Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/8807 Esas 2016/10081 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ... İlçesi ... Köyü 994 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Dava konusu taşınmazın yerleşim merkezine 4.400 m. mesafede bulunduğu, ...-...karayoluna ve ... yoluna cepheli köşe parsel olduğu, ürün pazarlama ve teşhir kabiliyeti yüksekliği, ... havaalanına ulaşım kolaylığı, ... organize sanayiine ve bacasız sanayi tesislerine yakınlığı ile bölgede azalan tarım arazi arzı nedeniyle arazi talebi artışı, taşınmazın belediye hizmetlerinden yararlanıyor olduğu gibi özellikler dikkate alındığında açık tarım arazisi niteliğindeki taşınmaza %150 oranında objektif artış etkisi yapacağı dikkate alınmadan % 350 objektif artış veren bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
2-Davaya konu taşınmazın bulunduğu bölgede uygulanan yaygın münavebe ürünleri ve münavebe planı gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden sorularak her ürün bir kez münavebeye alınmak suretiyle bedel belirlenmesi gerekirken net gelirin buğday ve sılajlık mısır için %25"er, domates için %50 alınarak değerlendirme yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
Kabule göre;
3-Yargıtay uygulamalarına göre, dikkate alınması gereken özel bir neden bulunmadığı takdirde ciddi istatistiki bilgilere dayandığı bilinen gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü ortalama verilerinin (dekar başına verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatı) değerlendirmeye esas alınması gerekir. Şu kadar ki, üretim giderlerinin içerisine tarla kirası, masrafların faiz karşılığı ve genel idari giderler dahil edilmemelidir.
Somut olayda ise bilirkişi raporunda, resmi veri listesindeki üretim giderlerini oluşturan unsurlar arasında yer alan arazi kirası, domates ve buğday ürünleri yönünden masraftan düşülmeden hesaplama yapılmıştır. Böylece, üretim giderlerini yüksek almak suretiyle taşınmazın net gelirini düşük bulan bilirkişi kurulu raporunun hükme esas alınması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 23.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.