Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10704 Esas 2019/18128 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ...’in araç park meselesi yüzünden ... ile tartıştığı, tartışmayı görüp gelen mağdurlar ... ve ...’ün taraflara kavga etmemeleri konusunda uyarıda bulunup ayırmak istedikleri, ancak sanık ...’in karşı tarafın kalabalık olarak kendisine saldırdığını iddia ederek, eyleme karşılık verdiğine dair savunması, mağdurların ve tanıkların anlatımlarına göre sanığın her iki mağdura yönelik eylemini doğrudan kastla gerçekleştirdiğine dair iddia ve kabulde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu yöndeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkasının bulunduğu, bu nedenle cezasının TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Sanık hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA,
2) Sanık hakkında ...’ü yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Mağdur ... hakkında Haçkalı Baba Devlet Hastanesince düzenlenen 14.07.2014 tarihli geçici raporda “ sağ kostavertebral bölgede 3 cm’lik klavaji aşağı doğru uzanan cilt kesisi mevcut, geçici rapordur, kati raporu genel cerrahi uzmanı verecek” şeklinde ibare bulunduğu, söz konusu raporun Adli Tıp kriterlerine uygun olmayıp, hüküm kurmak için yetersiz olduğu gözetilmeden, mağdurun geçici raporu ile yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakların en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilmek suretiyle yaralanmanın hayati tehlikeye neden olup olmadığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususlarını da içeren, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 09.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.