Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, boşanma davasının ve ziynet alacağı talebinin reddi ile mehir senedine bağlı talepler ile kına gecesi masrafı talebinin tefriki yönünden; davalı erkek tarafından ise, kadının kabul edilen çeyiz eşyası talebi, yargılama giderleri ile reddedilen ziynetlerin vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının mehir senedine bağlı talepler ile kına gecesi masrafı talebinin tefrikine yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının boşanma davası ve ziynet alacağı talebine yönelik temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
a-Yapılan yargılama ve toplanan delillerle, davalı erkeğin güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı, dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
b-Davacı kadın, düğünde takılan altınların bir kısmının davalı erkek tarafından kendi adına altın hesabı açtırmak suretiyle bankaya yatırıldığını, bir kısmın ise gizlice alınıp iade edilmediğini ileri sürmüştür. Davalı erkek tarafından kendi adına açılan altın hesabına 23.12.2013 tarihinde 173.27 gram altın yatırıldığı ve 30.12.2013 tarihinde 173.09 gram altının hesaptan çekildiği tespit edilmiştir. Bu durumda davacı kadın, davalı erkek tarafından 8 adet bileziğin banka hesabına yatırıldığını ispat etmiştir. Bunun dışındaki ziynetlerin erkek tarafından alındığını kabule yeterli delil bulunmamakladır. O halde davacı kadının ziynetlere ilişkin talebinin 8 adet bilezik yönünden kabulü gerekirken, tamamen reddi doğru bulunmamıştır.
3-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı kadının, dava dilekçesinde "çeyiz eşyalarına" ilişkin bir talebi bulunmamaktadır. Davacı bu hususa ilişkin talebini 20.05.2014 tarihli dilekçesinde ileri sürmüştür. Bu talep, boşanmadan bağımsız onun fer’isi niteliğinde olmayan asli bir talep niteliğindedir. Islahla dahi, mevcut ve görülmekte olan davaya ondan bağımsız ikinci bir dava ilave edilemez. Davacının sonradan harcını yatırmış olması talebi dava haline getirmez. Bu husus nazara alınmadan, bu konuda usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilecek yerde, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.


.../...





SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/a, 2/b ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, davacı kadının mehir senedine bağlı talepler ile kına gecesi masrafı talebinin tefrikine yönelik temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, bozma sebebine göre yargılama giderlerine ve ziynetler yönünden hükmolunan vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.03.2017 (Prş.)