Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesinde; “temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay"ın, kararı düzelterek onayabileceği ile karar, usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçenin doğru bulunmaması halinde, gerekçenin değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağı” belirtilmiştir.
Davacı vekilinin %51 SİD oranı üzerinden dava açtığı, hak sahibi dosyasında alınan Adli Tıp Genel Kurulu raporu gereği SİD oranının %64 olduğuna hükmedildiği, davacı vekilinin somut uyuşmazlıkta %64 SİD oranına göre hesaplanacak ilk psd karşılığına hükmedilmesi yönünde talebinin olmadığı, Mahkemece hüküm kısmında 43.293,42 TL toplam kurum alacağına hükmedilmiş olmasına rağmen, gerekçede "Aktüerya Bilirkişi ... tarafından düzenlenen 09.03.2019 tarihli raporda: "... 42.305,11-TL ilk PSD gelirin 30/07/2010 tarihinden, 4.045,58-TL sarf ve ödeme itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte olmak üzere toplam 46.350.00-TL"nin davalıdan tahsilinin mümkün olduğu, davacı Kurumun fazlaya yönelik 17.804,04-TL"nin davalıya rücu etmesinin mümkün olmadığı..." yönünde görüş bildirilmiş ise de, Mahkememizin 12.03.2015 tarihli 2010/829 esas, 2015/174 karar sayılı ilamına karşı davacı ..."nın temyiz yoluna gitmemiş olması, hükme karşı sadece davalı şirketin temyiz yoluna başvurmuş olması nazara alınarak, Mahkememizin 12.03.2015 tarihli 2010/829 esas, 2015/174 karar sayılı ilamında hükmedilen miktarın bu sebeple aşılamayacağı kanaatine varılarak" değerlendirilmesine yer verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Kararın gerekçe bölümünün "Aktüerya Bilirkişi ... tarafından düzenlenen 09.03.2019 tarihli raporda: "...42.305,11-TL ilk PSD gelirin 30/07/2010 tarihinden, 4.045,58-TL sarf ve ödeme itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte olmak üzere toplam 46.350.00-TL"nin davalıdan tahsilinin mümkün olduğu, davacı Kurumun fazlaya yönelik 17.804,04-TL"nin davalıya rücu etmesinin mümkün olmadığı..." yönünde görüş bildirilmiş ise de, Mahkememizin 12.03.2015 tarihli 2010/829 esas, 2015/174 karar sayılı ilamına karşı davacı ..."nın temyiz yoluna gitmemiş olması, hükme karşı sadece davalı şirketin temyiz yoluna başvurmuş olması nazara alınarak, Mahkememizin 12.03.2015 tarihli 2010/829 esas, 2015/174 karar sayılı ilamında hükmedilen miktarın bu sebeple aşılamayacağı kanaatine varılarak" ibaresinin karar gerekçesinden silinmesine ve yerine "davacı vekilinin %51 SİD oranı üzerinden dava açtığı, hak sahibi dosyasında alınan Adli Tıp Genel Kurulu raporu gereği SİD oranının %64 olduğuna hükmedildiği, davacı vekilinin somut uyuşmazlıkta %64 SİD oranına göre hesaplanacak ilk psd karşılığına hükmedilmesi yönünde talebinin olmadığı" ibaresinin eklenmesi ile kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı ... İnş. Mad. Taah. ve Tic. A.Ş."ne iadesine, 17.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.