MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili 29.01.2016 tarihli dilekçe ile reddi hakim talebinde bulunmuştur.
Reddedilen hâkim tarafından, talebin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine dosyayı inceleyen mercii tarafından reddi hakim talebinin reddine ilişkin verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK"nın 74. maddesine göre reddi hâkim yoluna, taraflardan birisi veya onun adına takip yetkisi bulunan yetkili vekili tarafından, vekâletnamesinde özel yetkisi var ise başvurulabilir.
Somut olayda, reddi hâkim yoluna başvuran davalının ... Noterliğince düzenlenen 12.10.2012 günlü vekaletname ile avukat ..."i vekil olarak atadığı, ancak anılan vekaletnamede hâkimin reddi yoluna başvurulabilmesi için vekile özel yetki verilmediği, avukat ..."in anılan vekalete istinaden yetkili kıldığı avukat ... tarafından reddi hakim talebinde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda reddi hakim talebini değerlendiren merci tarafından reddi hakim talebinin esastan değil usulden reddine karar verilmesi ve usulden ret kararı verilmesi nedeniyle de reddi hakim talep eden hakkında para cezasına hükmedilmemesi gerekir ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hükmün 1 ve 2 rakamlı bentlerinin tamamen kaldırılarak bunların yerine, "1-Davalı vekilinin vekaletnamesinde reddi hakim talep etme hususunda özel yetkisi olmadığından reddi hakim talebinin usulden reddine,
2-Reddi hakim talebinin usulden reddedilmesi nedeni ile HMK"nın 42/4. maddesinde yazılı koşullar oluşmadığından davalı hakkında disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” cümlelerinin yazılması sureti ile düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26/01/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.