Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16499 Esas 2018/387 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16499
Karar No: 2018/387
Karar Tarihi: 17.01.2018

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16499 Esas 2018/387 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçlamasıyla verilen beraat kararına yapılan temyiz itirazları incelenmiştir. Sanığa yüklenen suç için düzenlenen belgelerin zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde düzenlenmemiş sayılacakları belirtilmiştir. Bu nedenle, iddia edilen faturaların asıl veya onaylı örnekleri temin edilemediği için sanığın suçlu bulunmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmış ve beraat kararı onanmıştır. Ancak aynı davada, sanığın 2005 yılında düzenlediği sahte fatura suçlaması için verilen beraat kararı, yürürlükteki kanun maddelerine uygun şekilde değilse de dava zamanaşımı nedeniyle bozulmuştur. Bu kararın yeniden yargılamayı gerektirmediği, ancak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşürüleceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227/3. maddesi
- CMK'nın 223/2-e maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1- ve 67/4 maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/16499 E. , 2018/387 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I-Katılan vekilinin, “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen sahte fatura düzenlemek suçunun oluşabilmesi için düzenlenen belgelerin 213 sayılı VUK"nun 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle; bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 2006 yılında düzenlendiği iddia olunan faturaların asıl veya onaylı örneklerinin temin edilememesi karşısında, mahkumiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığından sanığın CMK"nın 223/2-e madde ve bendi uyarınca beraati gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Katılan vekilinin, “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1- ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının,en aleyhe kabulle 31.12.2005 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,17.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.