Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10204 Esas 2020/10033 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10204
Karar No: 2020/10033
Karar Tarihi: 15.09.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10204 Esas 2020/10033 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar temyiz edildi. Sanık silahla tehdit suçundan mahkum oldu. Dosyayı inceleyen Yargıtay, sanığın suçu işlediği kanıtlandığı ve eylemin doğru olarak nitelendirildiği sonucuna vardı. Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ancak denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Mükerrir sanıklar hakkında ise cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması yeterli olacaktır. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca hükümdeki tek bir noktanın düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nokta, \"tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasındaki '1 yıl süreyle' ibaresinin hükümden çıkarılması\" şeklindedir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK\"nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi.
4. Ceza Dairesi         2016/10204 E.  ,  2020/10033 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Silahla tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
    Ancak;
    Mükerrir sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; “tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasındaki "1 yıl süreyle" ibaresinin hükümden çıkarılması” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 15/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.