Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/226 Esas 2020/10397 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53 ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin bozma kararından sonra mahkemenin beşinci celsesinde sanığın savunması alınırken duruşmalardan vareste tutulmak istiyorum, beyanında bulunması karşısında; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, mahkemenin karar celsesinde cezaevinde olan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi olmayan sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bozma isteyen düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın mernis adresinin tespitini yaparak tebligat zarfı üzerine söz konusu adresin mernis adresi olduğunu belirtmeden tebliğ yapması, yine tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa tebligat parçası üzerine adresin MERNİS adresi olduğu ve 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca işlem yapılmasını belirterek tebliğ yapması gerektiği ancak somut olayda iki tarafa iletişim araçlarıyla ulaşılmaya çalışılmadan uzlaştırmacı tarafından katılanın mernis adresine, sanığın ise son bildirdiği adresine kargo yoluyla uzlaştırma teklif formunun gönderildiği, formun katılan tarafından kabul ediyorum şeklinde imzalandığı ve uzlaştırmacıya geri gönderildiği, sanıkta ise dosya da mevcut gönderi takip evrakından anlaşıldığı üzere 28/04/2017 çıkış tarihli kargonun 09/05/2017 tarihinde uzlaştırmacıya iade olunduğu, bu şekilde uzlaştırmanın olumsuz sonuçlandığı yönünde rapor tanzim edildiği, ancak yukarıda açıklandığı şekilde sanığın mernis adresine yönelik herhangi bir tebligat yapılmadığı gibi UYAP sistemi üzerinden yapılan sorgulamada 02/05/2017-17/05/2017 tarihleri arasında sanığın cezaevinde olmasıyla sanığa cezaevi yoluyla da ulaşılmaya çalışılmadığı, bu şekilde mahkemece usul ve yasaya aykırı olarak tarafların uzlaşamadığı şeklinde düzenlenmiş rapora istinaden karar verildiğinin anlaşılması karşısında, usul ve yasaya aykırı olarak yapılan uzlaştırma işlemlerine dayalı olarak hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.