5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2990 Esas 2020/10243 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2990
Karar No: 2020/10243
Karar Tarihi: 13.07.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2990 Esas 2020/10243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçu ile açılan davada yerel mahkeme tarafından beraat kararı verilmiştir. Ancak, sanık hakkındaki mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve incelenmiştir. Yapılan incelemede, 7242 Sayılı Kanun ile 5607 Sayılı Kanun'un bazı maddelerine eklemeler ve değişiklikler yapıldığı, bu değişikliklerin sanık lehine olduğu belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, sanık hakkında verilen hak yoksunluklarına ilişkin yapılan değerlendirme sonucunda, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuş ve dosya yeniden değerlendirilmek üzere yerel mahkemeye gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\"
- 5607 Sayılı Kanun'un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması
- 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi
- 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesi
- 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5237 Sayılı TCK'nin

19. Ceza Dairesi 2019/2990 E. , 2020/10243 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A)Sanık ... hakkındaki beraat kararına ilişkin temyiz incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 13/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.