Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4992 Esas 2018/6561 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4992
Karar No: 2018/6561
Karar Tarihi: 08.11.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4992 Esas 2018/6561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada kişiyi hürriyetinden yoksun bıraktığı suçla suçlu bulunan sanığın hükmü, gerekçe belirtilmeden sadece sanığın hükmünün açıklanmasının ertelenmesi şartlarına uygun olup olmadığı değerlendirilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak yapılan bu kararın gerekçesiz olması nedeniyle ve kanun maddelerinin doğru şekilde uygulanmaması nedeniyle, sanık ile katılanın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kararda özellikle Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK'nın 308/7. maddeleri gereği mahkeme kararlarının açık ve gerekçeli olması ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararları da referans gösterilerek, hükümlerin açıklandığı süre içinde kesinleştiğinde hükmün infaza esas alınabilecek nitelikte olması gerektiği vurgulanmaktadır.

14. Ceza Dairesi 2018/4992 E. , 2018/6561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin belirtilmesi suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve hükmün CMK"nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin CMUK"nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarih ve 830-502 esas/karar sayılı ilamında da "Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak hükmün açıklanması sırasında CMK"nın 230, 231/11 ve 232/6. maddeleri uyarınca denetime imkan verecek şekilde ve kesinleştiğinde başka bir kararın varlığını gerektirmeden infaza esas alınabilecek nitelikte bir hüküm kurulmalıdır." hususunun açıkça belirtildiği gözetilmeden, sadece sanık hakkındaki hükmün açıklanması şartlarının oluşup oluşmadığı değerlendirilip gerekçe gösterilmeksizin yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.