MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 10.01.2012 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesinin talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21.05.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Davacı ... vekili, 5216 sayılı Yasanın 7.Maddesi gereğince davacının yetki ve sorumluluğunda bulunan 9 adet ana arter niteliğindeki yerde davalı tarafça yerleştirildiği iddiasıyla reklam panolarının kaldırılmak suretiyle elatmanın önlenmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde, 5393 sayılı Yasanın 15.Maddesi ve 2464 sayılı Yasanın 12.Maddesi gereğince reklam panolarında yetki ve sorumluluğun davalı İdareye ait olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükme , davalı vekili itiraz etmiştir.
Taraflar sıfatları itibariyle 3533 sayılı Umumi, Mülhak ve Hususi Bütçelerle İdare Edilen Daireler ve Belediyelerle Sermayesi Devlete veya Belediyeye veya Hususi İdarelere Ait Daire ve Müesseseler Arasındaki İhtilafların Tahkim Yolu ile Halli hakkındaki kanuna tabi kuruluşlardandır. Mahkemece, uyuşmazlığa 3533 sayılı yasa gereği hakem sıfatı ile bakılıp davanın kabulüne karar verilmiştir. Bilindiği gibi, hakem sıfatı ile verilen kararların temyizen incelenmesine yasal olanak yoktur. Anılan kararlara karşı, ancak hükmü veren mahkemeye itiraz olunabilir. (3533 Sayılı Kanun md. 4,6) O halde, dilekçenin itiraz niteliğinde kabul edilip değerlendirilmesi ve gerekli kararın verilebilmesi için, temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 12/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.