Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği
Karar tarihi : 10/12/2018

Taksirle ölüme neden olma suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yürütülen soruşturma evresi sonucunda Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09/10/2018 tarihli ve 2018/57279 soruşturma, 2018/32483 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Diyarbakır 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 10/12/2018 tarihli ve 2018/3880 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, maktül..."nin sevk ve idaresindeki ... plaka sayılı araç ile olay günü Elazıg istikametinden Diyarbakir istikametine doğru yanında yolcu olarak bulunan diğer maktul...ile birlikte seyrettiği sırada, tek taraflı meydana gelen kaza nedeniyle maktüllerin vefat ettiği, kaza yapan aracı sollayarak gelen şüpheli ..."ın sevk ve idaresindeki aracın ve maktüllerin bulunduğu aracın arkasında seyir halinde olan şüpheli ..."ın yönetimindeki aracın, kazanın meydana gelmesinde kusurlu olabilecekleri nedeniyle başlatılan soruşturma kapsamında kusur durumuna ilişkin Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinden rapor talep edildigi, talep üzerine düzenlenen 20/09/2018 tarihli, 2018/17147/2276 sayılı raporda, şüphelilere atfı kabil kusur bulunmadığının belirtilmesi üzerine de Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılıgınca kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmış ise de; Adli Tıp Kurumu Uygulama Yönetmeligi 15/2-b maddesinin "İlgili mercilerden gönderilmiş trafik kazaları ile ilgili tahkikat dosyaları üzerinde incelemeler yapılarak tarafların kusur oranları, zararları ve gerekli tazminat miktarları tespit edilerek sonucu bir raporla tespit edilir." şeklindeki düzenleme karşısında her ne kadar Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının ölümlü ya da yaralamalı trafik kazaları için kusur tespiti yapması mümkün ise de, Yargitay 12. Ceza Dairesinin 05/09/2013 tarihli ve 2012/19402, esas, 2013/19286 karar sayılı ilamında da belirtildigi üzere taksirle işlenen suçlardan dolayı kusurluluk degerlendirmesinin mahkeme hakimi tarafından yapılabileceği, bilirkişi raporlarının mahkemeyi bağlayıcı değil, delilleri değerlendirme vasıtalarından biri olduğu, mahkemelerin gerekçelerini açıklamak suretiyle bilirkişi raporlarına itibar edip etmeme hususunda takdir ve değerlendirme hakkının haiz bulunduğu, bilirkişi tarafından kusurluluk konusunda yapılan değerlendirmenin hakimi baglayıcı bir yönünün bulunmadıgı, meydana gelen olay nedeniyle şüphelinin kusur durumlarının mahkemesince takdir ve değerlendirilmesi gerektigi gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 22.07.2019 gün ve 94660652-105-21-8126-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.08.2019 gün ve 2019/80810 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Murat Binici’nin sürücüsü, ...’ın ise yolcusu olduğu aracın, gündüz vakti meskun mahal dışında bölünmüş yolda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek şarampole yuvarlanması neticesinde araç sürücüsü ve yolcusunun öldüğü olayda, kaza tespit tutanağı ve mahallinde keşif yapılarak düzenlenen 3 kişilik bilirkişi heyet raporunda, şüphelilere kusur atfedilmemesi ile yine olaya ilişkin Trafik İhtisas Dairesinin 20.09.2018 tarihli raporunda, ‘’ Şüphelilerin idarelerindeki araçlarla seyirleri sırasında şahit oldukları dava konusu kazada, etkenlik arz edecek herhangi bir trafik kuralı ihlalleri görülmediğinden atfı kabil kusurları bulunmadığının... ‘’ belirtilmesi, olaya ilişkin mobese ve güvenlik kamera kayıtlarının olmaması ve tanık ile şüphelilerin beyanları birlikte değerlendirildiğinde, Diyarbakır 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 10/12/2018 tarihli ve 2018/3880 değişik iş sayılı kararının dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, değişik iş sayılı kararda bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Diyarbakır 5.Sulh Ceza Hakimliğinin 10/12/2018 tarihli ve 2018/3880 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.