Tefecilik yapmak - Nitelikli yağmaya teşebbüs - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4273 Esas 2020/658 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4273
Karar No: 2020/658
Karar Tarihi: 23.06.2020

Tefecilik yapmak - Nitelikli yağmaya teşebbüs - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4273 Esas 2020/658 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tefecilik yapmak suçundan yargılanmış ve mahkum edilmiştir. Ayrıca nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan beraat etmiştir. Ancak, sanığın hapse çevrilebilecek adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ile yapılan değişiklik gözetilmeden hapse çevrilmesi kararlaştırılmıştır. Bu karar yasaya aykırıdır ve sanık müdafinin temyiz nedenleri yerindedir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR ancak yeniden yargılama yapılmayacaktır. Hükmün düzeltilmesi gerekmektedir ve ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun'un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına karar verilmesi gerekir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 241, 43/1, 52/2-4, 53. maddeleri; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi; 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2020/4273 E. , 2020/658 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, Nitelikli yağmaya teşebbüs
Hüküm : TCK"nın 241, 43/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet ve beraat

Sanığın tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “Yasal ihtarlara rağmen ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkarılarak, yerine "ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun"un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.