Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/273 Esas 2017/3787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalı vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.



K A R A R
Dava, 09.04.2010 tarihinde ve 30.03.2012 tarihinde meydana gelen iş kazaları sonucu her bir kaza nedeniyle ayrı ayrı sürekli ş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de davaya konu iki farklı kaza olmasına rağmen söz konusu kazalar bakımından tutarların ayrı ayrı değil de birlikte hüküm altına alınmış olması ve iki kaza sonuu meydana gelen sürekli iş göremezlik derecesinin birleştirilen orana (% 14,55) tesir edilen oranların (1. kaza için %8,67, 2. kaza için % 5,88) hesaba esas alındığı hesap raporunun hükme esas alınması hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, her bir kaza ile ilgili maddi ve manevi tazminatlar hakkında ayrı ayrı hüküm kurularak faiz başlangıçlarının da ayrı ayrı belirtilmesi ve her kaza sonucu meydana gelen sürekli iş göremezlik derecelerine göre ayrı ayrı ( 1. kaza için % 9, 2. kaza için % 6,10) hesaplanarak davacıya Kurum tarafından iş kazası sigorta kolundan bağlanan gelirin yine yukarıda belirtilen oranlara göre ilk peşin sermaye değerinin rücu edilebilir kısımların tenzil edilmesi sonucu tarafların ilk hükmü temyiz etme nedenlerine göre kazanılmış haklar da göz önünde bulundurulmak suretiyle bir karar vermektir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 09.05.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.