Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3393 Esas 2019/13672 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3393
Karar No: 2019/13672
Karar Tarihi: 02.10.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3393 Esas 2019/13672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmesiyle ilgili olarak verilen kararı inceledi. Kararda, sanığın işlediği suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesine uyduğu ancak mahkeme tarafından 142/1-b maddesi doğrultusunda hüküm kurulduğu ve bu durumun sonuca etkili olmadığı belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değiştirdiği 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi doğrultusunda hükümlülerin adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilebileceği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a ve 142/1-b maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/3393 E. , 2019/13672 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlığın okulun kantininden yapıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesine uyduğu gözetilmeyerek, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Hırsızlık suçunda, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının,
İşyeri dokunulmazlığı ihlal suçunda, 18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet Savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü de gözetilerek, sanığa hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının Cumhuriyet Savcılığınca re’sen hapse çevrilerek karar verileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ..."un temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 02.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.