Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/24035 Esas 2017/3573 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen davacı-karşı davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, kadın lehine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise, kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri yönünden hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilerek her iki boşanma davasının da kabulüne karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemeninde kabulünde olduğu üzere erkeğin evden kovma ve zorla kürtaj yaptırma iddialarından sonra tarafların barıştığı ve evlilik birliğinin bir süre devam ettiği, affedilen en azından hoşgörü ile karşılanan bu eylemler nedeniyle erkeğe kusur yüklenemeyeceği, yine erkeğe kusur olarak yüklenen kadının ailesini istememe vakıasının kanıtlanmadığı anlaşılmaktadır. Tarafların mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-karşı davacı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak ağır kusurlu kadın yararına yoksulluk nafakası (TMK m.175) verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.


.../...






3-Davalı-karşı davacı kadından kaynaklı boşanmaya sebep olan eylemler davacı-davalı erkeğin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olup, boşanma sebebi ile erkeğin beklenen veya mevcut menfaatleri de haleldar olmuştur. Açıklanan sebeplerle davacı-karşı davalı erkek lehine uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdir edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırangeri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.03.2017 (Prş.)