11. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/523 Karar No: 2019/7741 Karar Tarihi: 02.12.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/523 Esas 2019/7741 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2019/523 E. , 2019/7741 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 05.09.2018 tarih ve 2016/1114-2018/757 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, dava dışı sigortalı Toyota Bosholu Türkiye Otomotiv San. ve Tic. A.Ş ile birleşik ürün sigorta poliçesi düzenlendiğini, sigortalı şirkete ait Toyota marka Verso model araç kapı içi döşemesinde kullanılan “enerji emici” parçasını tedarik eden davalı firmanın üretim adresinde 28/09/2011 tarihinde meydana gelen yangın neticesinde sigortalı şirkete ait bir kısım kalıplar ve taşımada kullanılan kutuların zarar gördüğünü, yine yangın nedeni ile davalı firmanın bir süre başka bir adreste faaliyet gösterdiğini, bu adresten nakliye ve yurt dışından gelen parçalar için de nakliye masrafları doğduğunu, meydana gelen zararlar nedeni ile 222.720,57 Euro karşılığı toplam 529.362,00 TL"nin 04/04/2012 tarihinde sigortalıya ödendiğini, davalı şirketin kendi sorumluluğunda bulunan imalathanede çıkan yangın nedeni ile oluşan zarardan sorumlu olduğunu, yapılan başvuruya rağmen her hangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 529.362,00 TL tazminatın 04/04/2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, davanın kısmen kabulüyle 524.952,38 TL"nin 04.04.2012 tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek 3095 sayılı Yasa"nın 2/2. maddesine göre avans esasına göre hesaplanan temerrüt faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekilleriinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26.059,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.