Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23894 Esas 2017/3569 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/23894
Karar No: 2017/3569

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23894 Esas 2017/3569 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/23894 E.  ,  2017/3569 K.

    "İçtihat Metni"


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, çocuk lehine hükmedilen nafakaların miktarı, maddi ve manevi tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakalarının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle her iki tarafın boşanma davalarının kabulü ile boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden tarafların mahkemece belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında, erkeğin eşini başkalarının yanında “Kes sesini, boş konuşuyorsun” şeklinde sözler söyleyerek aşağıladığı, eşine ve çocuğuna karşı ilgisiz olduğu anlaşılmaktadır. O halde evlilik birliğinin sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Davalı-karşı davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. O halde tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak, davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) reddi doğru olmamıştır.
    3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre ortak çocuk lehine takdir edilen iştirak nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.03.2017(Prş)


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.