Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/258 Esas 2020/10380 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/258
Karar No: 2020/10380
Karar Tarihi: 21.10.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/258 Esas 2020/10380 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdura yurtdışına göndereceği vaadiyle 3.000 EURO ve 7 adet 150 gr.lık burma bilezik aldıktan sonra mağduru havaalanı civarında bırakarak kaçmış ve dolandırıcılık suçunu işlemiş. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, müdafii tarafından temyiz edilmiş fakat temyiz itirazları reddedilmiş. Ancak uzlaştırma işleminin usulüne uygun yapılmadığının belirlenmesi üzerine karar bozulmuş. Uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun olarak yapılması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK.nun 157/1 maddesi: Dolandırıcılık suçu
- TCK.nun 62 maddesi: Ceza yargılamasının uzlaştırma usulü
- TCK.nun 52/2 maddesi: Hırsızlığı nitelikli hale getiren sebepler
- TCK.nun 58/6 maddesi: Uzlaştırmanın yapılması halinde kovuşturmanın ortadan kaldırılması veya davanın düşürülmesi.
CMUK’nun 321 nci maddesi ise hükmün bozulmasını düzenlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2019/258 E. , 2020/10380 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nun 157/1, 62, 52/2, 58/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 21/06/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği, uzlaştırma raporu ile taraflar arasında uzlaştırmanın sağlanamadığından bahisle uzlaştırma işleminin gerçekleşmediği belirtilmiş ise de yapılan incelemede;
Sanığın mağduru yurtdışına göndereceği vaadiyle mağdurdan 3.000 EURO ve 7 adet 150 gr.lık burma bilezik aldığı, havaalanı civarında mağduru bırakarak kaçtığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİ, ancak;
Kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapabileceği, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz veya yapılmaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın MERNİS adresinin tespitini yaparak tebligat çıkarılması ve iade olması halinde MERNİS şerhi düşülerek 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca tebliğ yapması gerektiği;
Somut olayda; uzlaştırmacı tarafından telefonla ulaşılamayan mağdura, belirtilen araştırmalar yapılmadan iadeli taahhütlü mektupla tebligat yapılmaya çalışıldığı, sanığa ise tebligat yapılmadan uzlaştırma işleminin usulüne uygun olarak yapılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı bulunduğundan hükmün CMUK’nun 321 nci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.