Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdure’e yönelik - tehdit mağdureler e yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11155 Esas 2021/2478 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11155
Karar No: 2021/2478
Karar Tarihi: 29.03.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma mağdure’e yönelik - tehdit mağdureler e yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11155 Esas 2021/2478 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz sürecinde, infazın durdurulması talebinin reddine dair ek karar verildiği anlatılmıştır. Sanık hakkında müsnet suçlardan gerçekleştirilen yargılama sonucunda kurulan hükümlerin kesinleşmesinin ardından, tehdit suçundan verilen karar yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanmasını talep ederek infazın durdurulmasının istendiği belirtilmiştir. Ancak, infaza müteallik olarak verilen kararların temyiz yeteneğinin bulunmadığı açıklanmış ve dosyanın esası incelenmeyerek mahkemesine iade edilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesi, infaza müteallik olarak verilen kararların nasıl verilmesi gerektiğine dair hüküm içermektedir.
- Aynı Kanunun 101/3. maddesi, itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığını belirtmektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi ise, temyiz yeteneği bulunmayan kararlara itiraz edilebileceğini ve bu hususta gerekli kararın mahkemece verileceğini düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2020/11155 E. , 2021/2478 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdure...’e yönelik), tehdit (mağdureler ...e yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet, infazın durdurulması talebinin reddi

İlk derece mahkemesince verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tekti edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında müsnet suçlardan gerçekleştirilen yargılama sonucunda kurulan hükümlerin kesinleşerek infazına başlanmasının ardından dosyaya sunulan dilekçeyle tehdit suçundan verilen karar yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanarak buna göre infazın durdurulmasının talep edilmesi üzerine mahkemece anılan hususta karar verilmesine yer olmadığına dair verilen ek karar temyiz edilmiş ise de, 10.03.2011 tarihli hükümlerin kesinleşmesinden sonra infaza müteallik olarak mahkemesince verilen kararların Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün ve 66/96 sayılı ilamında da açıklandığı üzere 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesine göre verilmesi nedeniyle aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün temyiz istemi 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre itiraz kabul edilip, bu hususta gerekli karar mahallinde merciince verilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine İADESİNE, 29.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.