5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2049 Esas 2020/10226 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2049
Karar No: 2020/10226
Karar Tarihi: 09.07.2020

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2049 Esas 2020/10226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir Asliye Ceza Mahkemesi, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçlamasıyla bir kişiyi mahkum etti. Ancak, 6217 sayılı kanunun 23. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi gereği, hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere belirlenen 3000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmü, temyiz yoluna başvurulamayacak şekilde kesin nitelikte kabul edildi. Bu nedenle, sanığın temyiz talebi reddedildi. Kanun maddeleri 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 2. maddesi olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2020/2049 E. , 2020/10226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE, 09/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.