Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/61 Esas 2017/3761 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitiyle işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar ve dahili davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde 01/10/1996-01/10/2008 tarihleri arasında geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Dairemizin 11/06/2013 tarihli, 2012/7519 E. ,2013/12308 K. sayılı bozma ilamı üzerine Mahkemece, işçi alacakları yönünden dava dilekçesinin görev nedeniyle reddine, mahkememizin görevsizliğine Genel Mahkemenin (Asliye Hukuk Mahkemesinin) görevli olduğuna, davacı ile .... ve mirasçıları ..., ..., ..., ... arasındaki ilişki hizmet akdi olduğundan davacının .... ve onun ölümüyle dahili davalılara ait olan .... plakalı minibüste şoför olarak 01.10.1996-01.10.2008 tarihleri arasındaki çalışmaları 506 Sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayılması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda, 19/03/2013 tarihli celsede işçilik alacakları yönünden açılan dava tefrik edilerek Mahkemenin 2014/150 sayılı esasına kaydedilmiş olmasına rağmen Mahkemece işçilik alacakları yönünden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine
09/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.