17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/27300 Karar No: 2018/226 Karar Tarihi: 10.01.2018
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27300 Esas 2018/226 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yerel mahkeme, sanık ve suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçunu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesine uygun işlediğine hükmetti. Ancak aynı kanunun 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verildi. Temyiz sonucunda, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmedi ve hükümler bozuldu. Suçu işleyen sanık ve suça sürüklenen çocuktan yargılama giderleri açısından eşit olarak pay alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartıldı ve yerine \"Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıktan ve suça sürüklenen çocuktan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına\" cümlesi eklenerek hükümler düzeltildi ve onaylandı. Kanun maddeleri ise; Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 142/2-b maddeleri ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. ve 322. maddeleri olarak belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2015/27300 E. , 2018/226 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ve suça sürüklenen çocuğun eylemleri 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesine uyduğu halde, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Suçu birlikte işleyen sanık ve suça sürüklenen çocuktan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile suça sürüklenen çocuk ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıktan ve suça sürüklenen çocuktan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.