MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı ... vekili tarafından duruşmalı, davalı Kurum vekili tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.






K A R A R

Dava, davacının Mayıs 1993-Mayıs 2009 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının ve prime esas ücretinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının davalı ..."e ait işyerinde 20/05/1995-31/05/2009 tarihleri arasında hizmet akdi ile sigorta primine esas asgari ücret ile kesintisiz olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalıya ait işyerinde 20/05/1995-30/06/2001, 05/03/2002-31/01/2007 ve 28/08/2007-22/05/2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının eksik olarak davalı Kuruma bildirildiği, davacının 01/09/2008-05/10/2008 tarihleri arasındaki çalışmasının 1180063 sicil sayılı işyerinden bildirildiği, davalıya ait 1003016 sicil sayılı işyerinin 15/02/1994-31/05/2008 tarihleri arasında Kanun kapsamında olduğu, Beyoğlu Vergi Dairesince düzenlenen 08/11/2012 tarihli yoklama tutanağında otopark işletmesinin ilk olarak 01/01/1993 tarihinde faaliye başladığı fakat 7/12/1993 tarihinde son verdiği, ikinci açılış tarihinin ise 10/02/1994 olduğu fakat 30/06/2008 tarihinde yine faaliyetini sonlandırdığı, 17/04/2012 tarihinde faaliyetine tekrar başlamış ve halen faaliyette olduğu, 30/06/2008-17/04/2012 arasında otopark işletmesinin İS-PARK tarfından kullanıldığının beyan edildiği, davacı ve davalı tanıklarının dinlenildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda, Mahkemece davacının 01/09/2008-05/10/2008 tarihleri arasındaki çalışmasının 1180063 sicil sayılı işyerinin davalıya ait olup olmadığı, davalıya ait değilse bu işyerindeki çalışmasının fiili olup olmadığı, davacının çalıştığı otoparkın 30/06/2008-17/04/2012 tarihleri arasında İS-PARK tarafından kullanılıp kullanılmadığı araştırılmadığı gibi dinlenen tanık beyanları çelişkili olup bir kısım tanıkların işyeri kapandığı tarihlerde davacının çalışmasının olmadığı beyan ettikleri anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davacının 01/09/2008-05/10/2008 tarihleri arasındaki çalışmasının 1180063 sicil sayılı işyerini araştırmak, davacının çalıştığı otoparkın 30/06/2008-17/04/2012 tarihleri arasında İS-PARK tarafından kullanılıp kullanılmadığı tespit etmek, bordrolarda kayıtlı ve tarafsız tanıklar saptanarak bunların bilgilerine başvurmak, beyanı alınan tanıkların hizmet cetvellerini davalı Kurumdan istemek, bordolarda adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya beyanları ile yetinilmediği takdirde, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek ve tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."e iadesine 09/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.