Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi


Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devletin idaresinden ayırmaya çalışmak suçundan Ankara 2 Nolu F Tipi Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumunda müebbet hapis cezasına hükümlü olarak bulunan ...’a, Ordu E Tipi Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü/tutuklu olarak bulunan .... tarafından koli ile gönderilen 2 paket çay ve 1 adet semaverin (çaydanlığı ile birlikte kullanılmamış) hükümlüye verilmesinin uygun olmadığına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 07.01.2014 tarihli ve 2014/122 sayılı kararına yönelik başvurunun reddine ilişkin Sincan İnfaz Hakimliğinin 14.01.2014 tarihli ve 2014/278 esas, 2014/261 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile infaz hakimliği kararının kaldırılmasına dair Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.02.2014 tarihli ve 2014/422 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesince, hükümlünün temin ettiği eşyaların kurum güvenliğini tehlikeye sokmadığı gerekçesiyle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 13.10.2011 tarihli ve 2011/6749 esas, 2011/27945 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Tüzüğün "Dışarıdan gönderilen hediyeleri kabul etme" başlıklı 92/1. maddesinde yer alan, "Kapalı kurumlardaki hükümlü, mensup olduğu dinin bayram günlerinde, yılbaşında ve nüfus kaydında belirtilen doğum gününde dışarıdan gönderilen ve kurum güvenliği için tehlikeli olmayan hediyeyi, aşağıda belirtilen esaslar dahilinde kabul etme hakkına sahiptir: a) Hükümlü hediye olarak ancak kitap veya giyim eşyası kabul edebilir..." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, hükümlünün kitap ve giyim eşyası dışında hediye kabul etmesinin mümkün bulunmadığı, keza Ceza İnfaz Kurumlarında Bulundurulabilecek Eşya ve Maddeler Hakkında Yönetmeliğin ikinci bölümünde, koğuş, oda ve eklentilerinde bulundurulabilecek kişisel eşya, gıda, tıbbi malzeme ve diğer ihtiyaç maddeleri ile ilgili düzenlemeye yer verildik bu malzemeler arasında semaver bulunmadığı, kaldı ki bulundurulması gereken eşyaların ceza infaz kurumunun kantininden temin edilmesi gerektiği gözetildiğinde, itirazın reddine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 30.04.2014 tarih ve 2014/8675/29582 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.05.2014 tarih ve 2014/172479 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ve bu kanun gereğince çıkarılan tüzük ve yönetmeliklerden kaynaklanan dava ve işlere ilişkin kararlara yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 05.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.