10. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1908 Karar No: 2019/6333 Karar Tarihi: 14.10.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/1908 Esas 2019/6333 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kilis 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiriyle cezalandırıldı. Ancak sanık bu tedbire uymadığı için tekrar yargılandı ve mahkeme tarafından mahkum edildi. Dosya incelendiğinde, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı anlaşıldı. Bu nedenle, 6545 sayılı kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları olmadığı için, sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiriyle cezalandırılmıştı. Mahkeme işlemlerinin kanuna uygun yapıldığı, iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışıldığı ve sanığın suçu işlediğinin saptandığı sonucuna vararak, temyiz itirazlarını reddetti ve kararı onadı. Kanun maddeleri olarak ise, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterildi.
10. Ceza Dairesi 2019/1908 E. , 2019/6333 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : KİLİS 2. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.