Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8111 Esas 2020/7513 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8111
Karar No: 2020/7513
Karar Tarihi: 24.12.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8111 Esas 2020/7513 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki traktör ve römorkuyla seyir halindeyken römorkun aksının kırılması sonucu römorku olay yerinde bırakarak kaçmıştır ve kaza sonucu bir motosiklet sürücüsü hayatını kaybetmiştir. Mahkeme, TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ancak Yargıtay tarafından temyiz talebi reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
TCK'nin açıklanması:
- 85/1: Taksirle çocuk veya beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişinin ölümüne sebebiyet veren kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.
- 62/1: Suç işleyen kişinin kasıt veya taksirinden başka bir şey açıkça çıkmadığı takdirde, Türk Ceza Kanunu hükümleri uygulanır.
- 50/1-a-4: Fiilin işlendiği çevredeki koşullar, fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını değiştirici ya da ortadan kaldırıcı etki yapar.
- 52/2-4: Kasten öldürme suçunun işlenmesindeki sebepler veya korunmayan cisimleri kullanmaktan dolayı ceza miktarı artar.

12. Ceza Dairesi 2019/8111 E. , 2020/7513 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1-..., 2-...
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kısa kararda yargılama giderinin gösterilmemiş olması, mahallinde giderilmesi olanaklı bir yazım eksikliği olarak değerlendirilmiştir.
1- Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği en son adresinde aynı konutta birlikte ikamet ettiğini beyan eden ehliyetli ve reşit yeğeni...’a 20.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın da hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 02.11.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Olay tarihinden bir gün önce, sanığın idaresindeki traktör ve römorku ile 6 metre genişliğindeki iki yönlü yolda seyir halinde iken, römorkun aksının kırılması üzerine, römorku olay yerinde bırakarak gittiği, kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporlarında, römorkun sol arka tekerinin, yolun 1 metre 60 cm.lik kısmını ihlal edecek şekilde bırakıldığı, hiçbir uyarıcı levha ve işaret konulmadığının tespit edildiği; olay gecesi saat 21.15 sıralarında aydınlatma olmayan yolda, ölen ...’ün idaresindeki motosiklet ile seyir halinde iken römorkun sol arka tekerine çarptığı, sanığın asli, ölenin ise tali kusurlu olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının cezanın fazla olduğuna, katılanlar vekilinin ise bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 24.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.