Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5387 Esas 2017/2093 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5387
Karar No: 2017/2093
Karar Tarihi: 05.06.2017

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5387 Esas 2017/2093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, maktul'e yönelik olarak kasten öldürme suçundan 15 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Temyiz sürecinde sanık müdafiinin meşru savunmaya, suç vasfına ve haksız tahrik indirimine ilişkin itirazı reddedilmiş, cumhuriyet savcısının ise olayda haksız tahrik sebebi bulunmadığına yönelik itirazı kabul edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili iptal kararı göz önünde bulundurularak hüküm fıkrasında değişiklik yapılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 81, 29, 62 ve 53. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2016/5387 E. , 2017/2093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılanların yetkisi olmadığından vekillerinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK.nun 318. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Temyiz dilekçelerinin kapsamı ve temyiz edenlerin sıfatlarına göre; sanık ... hakkında; maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükme yönelik olarak, sanık ... müdafii, Cumhuriyet savcısının ve katılanlar vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında; maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin, meşru savunmaya, suç vasfına, haksız tahrik indiriminin yetersizliğine; Cumhuriyet savcısının olayda haksız tahrik sebebi bulunmadığına; katılanlar... ve ... vekilinin cezadan haksız tahrik indirimi ve takdire bağlı indirim yapılmaması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 05/06/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.