Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4944 Esas 2018/6511 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4944
Karar No: 2018/6511
Karar Tarihi: 07.11.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4944 Esas 2018/6511 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile birlikte 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarını işledikleri gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, temyiz incelemesinde tanık beyanları, kriminal raporu ve dosya kapsamındaki diğer kanıtların incelenmesi sonucunda, sanıkların suçlu olduklarına dair yeterli, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle haklarında atılı suçlardan beraat kararı verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesinin uygulanması kararı verilmesine rağmen gerekçede sanıkların nasıl mağdureyi bıraktıkları hususunun tartışılmadığı belirtilmiştir. Kararın infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının nazara alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak da, 6136 sayılı kanun (Ödeme ve Menkul Hacizlerine İlişkin Kanun) ve 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesi (Hürriyeti tahdit) kararda yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2018/4944 E. , 2018/6511 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar)
6136 sayılı kanuna muhalefet (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tanıkların birbiriyle ve olay yerin görgü tespit tutanağıyla uyumlu beyanları, sanıkların çelişkili savunmaları, kriminal raporu ve tüm dosya kapsamından sanıklar haklarındaki leh ve aleyhlerindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve savunmanın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, iddiayı tercih nedenlerini açıklayan, lehteki kanıtları hükümlülük için yeterli gören mahkemenin beliren takdir, kanaat ve uygulaması karşısında, tebliğnamedeki sanıkların üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden bahisle haklarında atılı suçlardan beraat kararları verilmesi gerektiğinden bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Sanıkların haklarında 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanmasına karar verildiği halde gerekçede sanıkların ne şekilde mağdureyi bıraktıkları hususunun tartışılmaması aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; yapılan duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA 07.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.