MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/11/2017 tarih ve 2016/273 E. - 2017/388 K. sayılı kararın davacı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 15/11/2018 tarih ve 2018/503 E- 2018/1177 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “TAÇ” esas unsurlu markalarının tamamının tanınmış markalar olarak kabul edildiğini, davalı şirketin "TAÇ" ibaresi ile açıkça iltibas yaratacak şekilde “MUTFAĞINIZIN BAŞ TACI” markasının 08 ve 21. sınıflarda tescili için 2014/110138 sayılı marka tescil başvurusunda bulunduğunu, müvekkilinin itirazının TPMK YİDK tarafından 2016-M-4794 sayılı karar ile nihai olarak reddedildiğini, oysa davaya konu “MUTFAĞINIZIN BAŞ TACI” slogan markasındaki vurgunun "TAÇ" ibaresinde toplandığını, müvekkili şirketin "TAÇ" markalı mallarının pazarlamasını yaparken çeşitli sloganlar yarattığını ve bunlardan en önemlisinin de "EVİNİZİ TAÇLANDIRIR" sloganı olduğunu, davalı yanın müvekkilinin çok tanınmış sloganı ile iltibas yaratacak bir slogan seçmesinin kötüniyetini ortaya koyduğunu, davalı yanın müvekkilinin "TAÇ" markalarının tanınmışlığından haksız kazanç elde etme ihtimali olacağını, dava konusu marka başvurusunun, müvekkili şirkete ait tanınmış markaların itibarına zarar vereceğini, ayırt edici karakterini zedeleyeceğini veya markalardan haksız bir yarar sağlayabileceğini, bu nedenlerle başvurunun farklı sınıflarda dahi tesciline karar verilmesinin Marka Hukukunun genel ilkelerine aykırı olacağını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili firmanın “TAÇ + şekil” markası ile 1960 senesinden bu yana mutfak ve ev eşyaları sektöründe faaliyet gösterdiğini, çok sayıda tescilli markasının bulunduğunu, haksız ve hukuka aykırı olan davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, bilrkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 2014/110138 sayılı "MUTFAĞINIZIN BAŞ TACI" ibareli dava konusu marka ile davacının "TAÇ" ibareli markaları arasında, 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik, karıştırılma ihtimali ve tescil engelinin bulunmadığını, ""TAÇ"" ibareli davacı markası “tanınmış marka” olmakla birlikte, somut olayda KHK m. 8/4’te sayılan koşulların gerçekleşmediğini ve davalı başvurusunun kötüniyetle yapıldığı iddiasının ispatlanamadığından davanın reddine karar vermiştir.
Karara karşı, davacı şirket vekili, istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İstinaf mahkemesince idda, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığını,davalının 2014/110138 sayılı "MUTFAĞINIZIN BAŞ TACI" ibareli dava konusu marka tescil başvurusunun, bir bütün olarak algılanması gerektiğini, ayrı bir anlam taşıdığını ve davacının "TAÇ" ibareli markaları ile 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik, karıştırılma ihtimali ve tescil engelinin bulunmadığından, HMK 353/1.b.1.maddesi uyarınca davacı şirket vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
Karar, davacı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı şirket vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 02/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.