MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama suçundan açılan davada mahkumiyetine dair verilen hükmün temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca yeniden değerlendirilmesi amacıyla mahkemeye iade edildiği, yapılan yasal değişiklikler sonucu, ilk derece mahkemelerince verilip temyiz edilen hükümlerde lehe hükümlerin uygulanması yönünde dosyanın doğrudan ilgili mahkemesine iade edilebilme yetkisinin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına verildiği durumlarda, başlamış olan temyiz sürecini bu aşamada sonlandıran ve yeni bir süreç başlatan bu işlemin, bozma etkisi ve mahkemeye yeni bir hüküm verilmesi zorunluluğu yükleyen bir niteliğinin bulunduğu, bu itibarla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca yeniden değerlendirilmesi amacıyla mahkemeye iade edilen 02/03/2012 günlü ilk hükmün geçerliliğini yitirmiş olduğu anlaşılmakla; mahkemece duruşma açılıp yeni mahkumiyet hükmü kurulurken, 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 230/1. maddelerinde belirtilen hususların hükmün gerekçesinde gösterilmesi, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve sanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden tanık anlatımlarına ve dayanılan yazılı delillere gerekçede yer verilmeyerek ve Anayasa"nın 141 ve CMK"nın 289/1-g maddelerine de aykırı olarak yetersiz gerekçeyle ve önceki hükme atıfta bulunur şekilde yazılı biçimde hüküm kurulması,
Hükme dayanak yapılan facebook görüşme tutanaklarını sanığın kabul etmemesi ve polis tarafından aslı gibidir şerhiyle imzalandığının anlaşılması karşısında aslı gibidir işleminin kimin tarafından yapıldığının araştırılarak söz konusu görüşmelerin sanık tarafından yapılıp yapılmadığının tespiti ile katılanın beyanında ismi geçen Tayfun Özençoğlu"nun tanık olarak beyanlarına başvurulmasından sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması lüzumu,
Yüklenen suçu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.