Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/26916 Esas 2014/3630 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/26916
Karar No: 2014/3630
Karar Tarihi: 11.02.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/26916 Esas 2014/3630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde çalışırken iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığından bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödenmesini istemiştir. Davalı ise ibranameye dayanarak herhangi bir alacağı olmadığını savunarak davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, ibranameye dayanarak davanın reddine karar vermiştir. Ancak, davacı tarafından açılan ilk davada talep edilen yıllık izin ücretinin daha büyük olduğu ve fazlaya dair haklarının saklı tutulduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle ibranamenin hatalı değerlendirilmesiyle kararın reddedilmesi isabetsizdir. Sonuç olarak, Temyiz olunan kararın bozulması gerektiği karara bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu madde 368
- İş Kanunu madde 17, madde 18, madde 19, madde 20

7. Hukuk Dairesi 2013/26916 E. , 2014/3630 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Trabzon 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/10/2013
Numarası : 2013/177-2013/855

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı işyerinde mermer ustası olarak çalışırken iş akdini haklı nedenle sonlandırıldığından bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının açtığı ilk davada talep ettiği tüm alacakların ödenip kendisinden ibraname alındığını hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, ibranameye dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 20.12.2011 tarihli ibraname ve feragat beyanı başlıklı belge ile davacının davalıyı ibra edip etmediği konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı 11.2.2010 tarihli ilk dava dilekçesi ile 2010/79 Esas sayılı davayı açmış ve bu davada 500,00 TL yıllık izin ücreti istemiştir. Bilirkişi tarafından yapılan hesaplama sonucunda yıllık izin ücreti alacağı 6.866,68 TL olarak belirlenmiştir. Yıllık izin ücreti talebi, ıslah dilekçesinde ıslah edilmemiş ve fazlaya dair haklar saklı tutulmuştur. Tarafların anlaşmasına konu olan Trabzon 2. İcra Müdürlüğünün 2011/13670 sayılı takip dosyasında takibe konu edilmemiştir.
20.11.2011 tarihli ibraname ve feragatname beyanı başlıklı belgede tarafların uyuştuğu konunun, davacı vekiline ödenen 30.000,00 TL tutarındaki miktarın 2010/79 Esas ve 2011/879 Karar sayılı dosya ve Trabzon 2.İcra Müdürlüğünün 2011/13670 sayılı takip dosyası olduğu açıkça kararlaştırılmıştır. Davacı, 2010/79 Esas sayılı dosyada, fazlaya dair haklarının açıkça saklı tuttuğu ve bu davada davacının bakiye 6.300,00 TL yıllık izin ücreti alacağı bulunduğun anlaşılması üzerine davanın kabulüne karar vermek gerekirken, ibranamenin hatalı değerlendirilmesi ile reddine karar verilmesi isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.