Tehdit - hakaret - yaralama - yaralamaya teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10626 Esas 2020/9988 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/10626 Karar No: 2020/9988 Karar Tarihi: 14.09.2020
Tehdit - hakaret - yaralama - yaralamaya teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10626 Esas 2020/9988 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların tehdit, hakaret, yaralama, yaralamaya teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından mahkum edildiği görülmektedir. Sanıkların temyiz başvurularının reddedildiği belirtilirken, silahla tehdit ve silahla yaralama suçlarından mahkumiyet hükümlerinin miktar ve niteliği Kanunen uygun görüldüğü ve temyiz edilebilir olmadığı ifade edilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra yayımlanan kararının ve TCK'nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin infaz aşamasında gözetilebileceği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, silahla tehdit (TCK 109/1), silahla yaralama (TCK 86) ve hak yoksunluğunun uygulanma şekli ve süresi (TCK 53/1-c) belirtilmiştir.
4. Ceza Dairesi 2016/10626 E. , 2020/9988 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama, yaralamaya teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Sanık ... hakkında hakaret ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık ... hakkında, hakaret, yaralamaya teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık eylemlerinden hükmolunan mahkumiyet kararlarında öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu, Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanıklar ... ve ...’ın TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında silahla tehdit ve sanık ... hakkında silahla yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi, Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanık ...’a yükletilen silahla tehdit, sanık ...’a yükletilen silahla yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararının ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği, Anlaşıldığından sanıklar ... ve ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 14/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.