Mahkemesi : Kahramanmaraş İş Mahkemesi
Tarihi : 27/11/2012
Numarası : 2011/125-2012/734

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı Sağlık Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Sağlık Bakanlığı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 01.02.2006-31.12.2010 tarihleri arasında çalışmasının bulunup haksız olarak iş akdinin feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretini talep etmiştir.
Davalı Sağlık Bakanlığı, davacı işçi ile aralarında iş akdi bulunmadığını ve kendi çalışanları olmadığını, ihale makamı olduklarını, bu halde kendilerine husumet yöneltilemeyeceği gibi davacının alacağı da olmadığını, davalı Can Gıda Şirketi ise; 04.02.2011-07.02.2011 tarihleri arasnda işe dava dışı Rota Şirketinin devam ettiğini, kendilerinin sorumlu tutulacağı miktar bulunmadığını, aksi olsa bile davacı işçinin kendilerinde çalıştığı 07.01.2008-31.12.2010 tarihleri arasındaki alacaklar yönüyle hüküm kurulması gerektiğini öne sürerek davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda; taraflar arasında davacı işçinin çalışma süreleri yönünden uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı işçi davalı işyerinde 01.02.2006-31.12.2010 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davalı Can Şirketi ise davacının kendi işyerinde 07.01.2008-31.12.2010 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur. Bu halde değerlendirilmesi gereken husus davacının 10.02.2006-31.12.2007 tarihleri arasında çalıştığı süre için davalılardan talepte bulunup bulunamayacağına yöneliktir. Nitekim işçinin asıl işverenden alınan iş kapsamında ve değişen alt işverenlere ait işyerinde ara vermeden çalışması halinde, işyeri devri kurallarına göre çözüme gidilmesi gerekmektedir. Bu durumda değişen alt işverenler işçinin iş sözleşmesini ve doğmuş bulunan işçilik haklarını da devralmış sayılırlar. Bu bilgiler ışığında dosya içeriği, dinlenilen tanık beyanları ve özellikle SGK kayıtlarına göre, davacının 01.02.2006-31.12.2007 tarihleri arasında davalı asıl işveren Sağlık Bakanlığı’nın alt işvereni olan Edessa Yemekçilik Şirketinde çalıştığı, dolayısıyla davacı işçinin ihtilaflı olan bu hizmet süresinin de davalı asıl işverenin yanında geçtiği gözetilerek, bu süre yönünden de işyeri devri hükümlerine göre tazminat ve alacaklarının hesaplanması gerekirken, alt işveren Edessa Yemekçilik Şirketinde geçen çalışması dışlanarak sadece 07.01.2008-31.12.2010 tarihleri arasındaki alacakları için hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, davalı Sağlık Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.