11. Hukuk Dairesi 2019/1132 E. , 2019/7710 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 5.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25/01/2018 tarih ve 2016/253-2018/15 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin bir Kamu İktisadi Teşebbüsü olduğunu, yolsuzluk iddiaları üzerine TBMM Meclis Araştırma Komisyonu"nca iddiaların araştırıldığını, hazırlanan raporda, yapılmamış hizmetlerin ve alınmamış malların yapılmış-alınmış gibi gösterildiğinin belirtildiğini, Maliye Bakanlığı Teftiş Kurulu"nca yapılan vergi incelemesi sonucunda düzenlenen raporda ise, dava dışı firmaların düzenlediği faturalar nedeni ile çeşitli mal ve hizmet alımlarının fiilen yapılmadığı halde yapılmış gibi gösterilip sahte veya yanıltıcı nitelikte faturalar kullanmak suretiyle ödeme yapılmışçasına ilgililerin paraları zimmetine geçirdiklerinin tespit edildiğini, sahte faturalardan dolayı Turban Turizm A.Ş"nin Vergi Usul Kanunu’na aykırı hareket etmek suçundan vergi aslı, gecikme faizi ve kaçakçılık cezası adı altında 12.725,74 TL ödemek zorunda kaldığını, davalı ... ve diğer davalıların görevlerini kötüye kullanarak bu sahte faturaları kullanmak suretiyle kurumu zarara uğrattıklarını ileri sürerek, 12.725.74 TL"nin ödeme tarihi olan 28/01/2000 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; kurumun zararına sebep olduğu belirtilen faturaların sahte olup olmadığını müvekkili ..."in bilemeyeceğini, söz konusu zararın İşletme Müdürlükleri"nce kesilen faturalardan kaynaklandığını, dava dilekçesinde belirtilen usulsüzlük iddialarına ilişkin açılan Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesi"nde görülmekte olan 1998/1126E. sayılı ceza davasının bekletici mesele yapılması gerektiğini, davacının talep ettiği reeskont faizinin de yasal dayanağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalının genel müdür olduğu süre içerisinde şirketin zarara uğratıldığından söz edilebilmesi için faturalara konu malların bedellerinin ödendiğinin fakat malların şirkete teslim edilmediğinin ispatlanması gerektiği, davalının Genel Müdür ve Yönetim Kurulu Başkanı olması sebebiyle belgelerin ve belgelerin karşılığı olan mal ve hizmetleri tek tek denetlemesinin işletmenin görev dağılımına uygun olmadığı, davalının konumu gereği faturaların içeriği olan malzemelerin gerçekten alınıp alınmamış olduğunu ve faturaların sahteliğini bilmesinin beklenemeyeceği, vergi inceleme raporlarında denetmenlerin, faturaları kesen firmaların hayali olduğu yolunda rapor hazırladığı, mal teslimi ve hizmetin yapılıp yapılmadığı yolunda herhangi bir araştırma ve şirket kayıtları üzerinde inceleme yapılmadığının anlaşıldığı, davalı ..."in davalı şirketteki Yönetim Kurul Başkanı ve Genel Müdür sıfatı ile dava konusu faturaların sahte olarak düzenlenmesi yönünde bir talimatının varlığına ilişkin veya bunların sahte olduğunu bildiği ya da bilebilecek durumda olduğu yönünde yapılmış bir tespit bulunmadığı gibi bunların ortaya çıkmasında ihmali bir davranışı olduğu, denetim ve gözetim görevini yerine getirmediği veya getirilmesini engellediği yönünde de ispata elverişli bir belge bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.