Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/3875 Esas 2016/404 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3875
Karar No: 2016/404
Karar Tarihi: 27.01.2016

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/3875 Esas 2016/404 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2015/3875 E.  ,  2016/404 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    -K A R A R-

    Davacı vekili, davalıların alacaklarının İİK"nın 23. maddesi kapsamında bir alacak olmadığı halde, alacak taleplerinin iflas idaresi tarafından rüçhanlı olarak davalı ..."nin alacağının 14, diğer davalı ..."ın alacağının ise 76. sıraya yapılan kaydının usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı ... vekili, V Müdürlüğünce düzenlenen sıra cetveline itiraz davasında görevli mahkemenin icra mahkemesi olduğu, müvekkilinin 14. sırada kayıtlı alacağının kira ilişkisinden kaynaklanan bir alacak olduğunu ve rüçhanlı olarak kaydın da hukuka aykırı bir yön bulunmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
    Davalı ... vekili, müvekkilinin alacağının kira alacağı olduğunu ve rüçhanlı olarak yazımının hukuka uygun olduğunu beyanla, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, her iki davalının ... İflas Müdürlüğü"nün 2012/23 sayılı dosyasında kaydolunan alacakları adi kira alacaklarından ibaret olmasına, İİK."nın 23. maddesinde düzenlenen nitelikte hapis hakkı sağlayan alacak vasfında olmamasına rağmen her iki davalının alacaklarının rüçhanlı alacak olarak kabulüne karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle ileri sürülen temyiz sebeplerine göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.