Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/325 Esas 2020/654 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/325
Karar No: 2020/654
Karar Tarihi: 23.06.2020

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/325 Esas 2020/654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan davada her iki sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Ancak, gerekçeli kararda hatalı olarak belirtilen suç tarihi düzeltildi ve Anayasa Mahkemesi'nin ilgili bir kararı göz önünde bulunduruldu. Sanığın suça konu eylemleri zincirleme şekilde gerçekleştirdiği kabul edildi, ancak zincirleme suç hükümlerini içeren kanun maddesi uygulanmadı. Yargılamanın sonucunda verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği için temyiz itirazları reddedildi. Ancak, bir sanığın ölümü üzerine dosyanın yeniden incelenmesi gerektiği sonucuna varıldı ve hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri olarak, TCK 241/1, 62/1, 52, 53, 43/1, 64 ve CMUK 321 belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/325 E. , 2020/654 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK"nın 241/1, 62/1, 52. maddeleri gereği mahkumiyet

Sanıkların tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, müşteki/tanık beyanlarına göre suça konu eylemlerin en son gerçekleştirme tarihi olan 2008 Temmuz olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın suça konu eylemleri birden fazla kişiye karşı, değişik tarihlerde zincirleme şekilde gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanık ...’ın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’ın UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydında, hükümden sonra 21.12.2019 tarihinde öldüğü belirtildiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nın 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan,
diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.