Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/33 Esas 2019/502 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/33
Karar No: 2019/502
Karar Tarihi: 30.01.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/33 Esas 2019/502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir ve davacı Kurumun temyiz itirazları reddedilmiştir. Mahkeme, davalılar lehine 2180 TL vekalet ücretine hükmetmiştir ancak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre bu ücret 1000 TL’yi geçemeyeceğinden yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Bu nedenle hükmün (3) nolu bendindeki “2.180,00” ibaresi silinerek yerine, “1.000,00” ibaresi yazılmalıdır. Karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanacaktır.
Kanun Maddeleri:
- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi
10. Hukuk Dairesi         2019/33 E.  ,  2019/502 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
    Mahkemesi : ... 1. İş Mahkemesi

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Her ne kadar mahkemece davanın reddine dair karar verildikten sonra yürürlükteki AAÜT gereğince davacı Kurum aleyhine 2180,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş ise de, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi, “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
    (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” hükmüne amir olduğundan, dava konusu alacak miktarının 1000,00 TL olduğu gözetilerek davalılar lehine 1.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün (3) nolu bendindeki “2.180,00” ibaresinin silinerek yerine, “1.000,00” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 30.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.