Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1846 Esas 2019/14099 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1846
Karar No: 2019/14099
Karar Tarihi: 09.10.2019

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1846 Esas 2019/14099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir olayda, sanıkların hakaret ve yaralama suçlarından mahkumiyetleri ve ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilen hakaret suçlarına ilişkin kararlar için ceza vermekten vazgeçilmesi şeklinde karar verilmesi gerektiği belirtilmiş ve karar ilgili maddeye göre düzenlenerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası, 1412 sayılı CMK'nın 322. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/1846 E. , 2019/14099 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü,
1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirildiği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçlarından verilen kararların temyizinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Karşılıklı hakaret nedeniyle, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine TCK’nın 129/3. uyarınca “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısmının “sanıklar hakkında TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilmek suretiyle tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.