Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/9134 Esas 2017/2786 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/12/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın kapsamından; davalı ...’a Bolvadin Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/90 esas, 2013/213 karar sayılı ilamı ile 8 yıl 4 ay hapis cezası verildiği ve hükmün kesinleştiği anlaşılmaktadır. Türk Borçlar Kanununun 43. ve 513. maddeleri hükümlerine göre aksi sözleşmeden veya işin niteliğinden anlaşılmadıkça vekalet gerek vekilin gerekse müvekkilin ehliyetinin ortadan kalkması ile son bulur. Böylece vekilin ceza kararının kesinleşmesinden itibaren yasal kısıtlı olan anılan davalıyı temsil yetkisi kalmamıştır.
Gerekçeli kararın davalı vekiline tebliğ edildiği tarihte davalının hükümlü olması dolayısıyla davalı vekiline yapılan tebligat geçerli değildir. Uyap’tan yapılan araştırmada davalının 19/09/2016 tarihinde tahliye olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, gerekçeli kararın ve davacı tarafın temyiz dilekçesinin davalı asile tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Dosyanın gösterilen nedenle ve belirtilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 11/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.