Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/15912 Esas 2014/3549 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Çorum 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 19/02/2013
Numarası : 2009/504-2013/154

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı vekili, davacının 29.07.2005-10.10.2009 tarihleri arasında sabah 08:30"da başlayıp işin yoğun olduğu günler 23:00-24:00"e kadar çalışmasının sürdüğünü, yoğun olmadığı kış günleri 19:30"da yaz günleri ise 20:30"da çalışmanın bittiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, işyerinin sabah 08:30"da açılıp akşam 18:00"de kapandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda davacı yazın 08:30-20:30 saatleri arasında kışın 19:30’a kadar çalıştıklarını iddia etmiştir. Davacı tanıklarından Musa “08.30 da iş başı yapıyorduk. Akşamları belli bir iş bırakma saati yoktu haftanın iki günü saat 19.00 işi bırakıyorsak pazar günü dahil diğer günlerde saat 22.00-23.00 sularına kadar çalışırdık. 20-30 dakika kadar yemek molası vardı. Fazla mesai ücreti ödemesi yoktu. Cumartesi Pazar günleri sürekli çalışıyorduk.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacının diğer tanığı Ahmet ise işyeri çalışanı olmayıp davacıdan duyduğu 08:30-20:30 saatlerinde çalıştığını beyan etmiştir. .../..
Davalı tanıklarından Seda ve Murat “…mesai sabah saat 08:30 da başlar akşam saat 18:00 de biter. Ayda bir ya da iki defa fazla mesai yaparız. Fazla mesai ücreti ödenir. Fazla mesai yaptığımız günlerde akşam saat 21:00 de işten çıkarız… Hafta sonları cumartesi ve pazar günleri hafta içi mesaisi gibi çalışıyoruz.” şeklinde beyanda bulunmuşlardır.
Bilirkişi davacının Aralık, Ocak ve Şubat aylarında 08:30-19:30 ve diğer aylarda ise 08:30-20:30 saatleri arasında haftada 7 gün çalıştığını kabul ederek hesaplama yapmıştır. Davacı tanığı Musa beyanlarından davacının haftada iki gün saat 19:00 a kadar diğer günlerde ise kışları 19:30 ve yazları ise 20:30 a kadar çalıştığı dikkate alınmaksızın haftanın 7 günü aynı saatlerde çalışmış gibi hesap yapılması hatalıdır.
Diğer yandan davacı dava ve ıslah dilekçesi ile toplam 11384,88 TL fazla çalışma alacağı talep ettiği halde HMK 26.maddesine aykırı şekilde talep aşılarak 12.468,03 TL’ye hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, fazla harcın istek halinde davacıya iadesine, 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.