Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/13856 Esas 2014/6704 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13856
Karar No: 2014/6704
Karar Tarihi: 02.06.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/13856 Esas 2014/6704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye silahlı terör örgütünün propagandası yapma suçundan verilen cezanın, 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında kaldığını ve sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininin gerekli olduğunu belirtti. Ayrıca, sanığın örgüt adına suç işleme suçundan verilen cezanın, 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4.fıkra hükmü uyarınca ceza verilemeyeceği ve CMK'nın 223/4. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 6352, 6459, 3713, TCK 314/3, 220/6, CMK 223/4.

9. Ceza Dairesi 2013/13856 E. , 2014/6704 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2012/254504
Mahkemesi : Erzurum 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 25.05.2012
Numarası : 2012/174 - 2012/187

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan kurulan hükme ilişkin incelemede;
Sanığa yüklenen suçun tarihi, işlenme yöntemi ve temel şekli itibariyle gerektirdiği cezanın süresine göre; hükümden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında kaldığı ve anılan maddenin birinci fıkrasının "b" bendine yer alan "kovuşturma evresinde, kovuşturmanın ertelenmesine karar verilir" şeklindeki düzenleme karşısında; sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininin gerekmesi,
2- Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığın TCK"nın 314/3, 220/6. maddelerine uygun biçimde örgüt adına terör örgütünün propagandasını yapma suçunu işlediği dosya kapsamına göre sabit ise de, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6459 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4.fıkra hükmü uyarınca bu maddenin 2. fıkrasında tanımlanan suçu örgüt adına işleyenler hakkında TCK"nın 220. maddesinin altıncı fıkrasında tanımlanan suçtan dolayı ceza verilemeyeceği nazara alınıp, sanığın sabit olduğu kabul edilen fiilin suç olma özelliğini devam ettirdiği de gözetilerek CMK"nın 223/4. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.