MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde montaj elemanı olarak çalıştığını, davalının ücret ödemelerini tam ve zamanında yapmadığını, Ocak ayında zam alması gereken davacının gecikmeli olarak Nisan ve Mayıs aylarında ücretini aldığını, bir gün içerisinde 19-20 saat çalıştırıldığını ve fazla çalışma ücretlerinin normal çalışma saati üzerinden ödendiğini iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bır kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile ayrıldığını ibraname imzaladığını, mesainin 08:00 ile akşam 17:00 arasında olduğunu, zaman zaman iş yoğunluğuna göre 1-2 saat mesai yapıldığını ancak bunların bordrolarda gösterilerek ödendiğini, fazla çalışma ve ulusal bayram-genel tatil ücreti alacakları bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışma ücreti hesaplanırken fazla çalışma tahakkuku olup da ihtirazı kayıtsız imzalanan bordrolar ile yine fazla çalışma tahakkuk olan ancak imzasız olmakla beraber banka kanalıyla ödendiği ispat edilen bordroların dikkate alınması gereklidir. Bu noktada ilk grup bordrolar yönünden aksi yazılı delille ispatlanmadıkça bordro döneminin dışlanması, ikinci grup bordrolar açısından ise banka kanalıyla yapılan fazla çalışma ödemelerinin yapılacak hesaplamadan mahsup edilmesi gereklidir.Somut olayda, davalı vekili tarafından dosyaya davacının imzasını taşıyan bazı imzalı bordrolar sunulduğu ve 2010 yılı ekim ayına kadar olan bu bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkuklarının bulunduğu 2010 yılı ekim ayı sonrası ise tahakkuk bulunmadığı anlaşılmaktadır. Banka kayıtları ile karşılaştırılmak sureti ile imzalı bordrolardaki tahakkukların ödendiğinin anlaşılması halinde dışlanması, imzasız bordrolarda tahakkukların banka kayıtları ile ödendiğinin anlaşılması halinde hesaplamadan düşülerek hesaplama yapılması gerektiği gözetilerek bu belgeler bir değerlendirmeye tabi tutulmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir.
3-Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, birlikte çalıştıklarını beyan eden davacı tanık beyanları esas alınarak 2011 yılına kadar kış ayları fazla çalışma yapılmadığı ve sadece yaz ayları hafta içinde 08.00-18.30 arası çalıştığı 1 saat ara dinlenme ile günde 9.5 saat çalışmaya göre 47.5 saat ve cumartesi günleri ise 08.00-14.00 saatleri arası ara dinlenme düşülmeksizin 6 saat çalıştığı kabul edilerek toplamda 8.5 saat fazla çalışma yaptığı 2011 sonrası ise davacının hafta içi aynı çalışma saatlerine göre ancak cumartesi çalışmasının ise 08.00-13.00 arası 5 saat olduğu kabul edilerek ara dinlenme düşülmeksizin eklenmesi sureti ile toplamda 45 saati aşan haftalık 7.5 saat üzerinden yapılan hesaplama mahkemece hüküm altına alınmış ise de isabetli olmamıştır. Ara dinlenmesi 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre 4 saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az 15 dakika, 4 saatten fazla ve 7,5 saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük 7,5 saati aşan çalışmalar bakımından ise en az 1 saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada 7,5 saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 63. maddesi hükmüne göre günlük çalışma süresi 11 saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği 7,5 saati aşan çalışmalar yönünden en az 1 saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok 11 saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde 11 saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az 1 saat, 11 saati aşan çalışmalarda ise en az 1,5 saat olarak verilmelidir. Yukarıda açıklanan nedenler ile davacının çalıştığı işyeri, yaptığı işin niteliği, işin gerektirdiği çalışma düzeni, hep birlikte değerlendirildiğinde davacı işçinin cumartesi çalışmalarında 7.5 saate kadar çalışmaları yönünden yarım saat ara dinlenme mahsubu gerekirken yazılı şekilde hatalı hesaplamaya itibarla ara dinlenme düşülmeksizin hesaplanan fazla çalışma ücret alacağının kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.