Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1926 Esas 2018/6466 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1926
Karar No: 2018/6466
Karar Tarihi: 06.11.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1926 Esas 2018/6466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararın incelenmesi sonucunda, sanıkların suçun işlenmesi sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerine ulaşmayacak şekilde mağdurun sanıklar tarafından yaralanmasının etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına mani olmadığı ve Cumhuriyet Savcısı tarafından olayın öğrenildiği zamanın belirlenememesi nedeniyle mağdure akrabalarına teslim edildiği sırada haklarında adli soruşturmanın başlayıp başlamadığı konusunda oluşan şüphenin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiği belirlenmiştir. Bu sebeplerle sanıklar için TCK'nın 110. maddesi uygulanması gerektiği hükmedilmiştir, ancak cezaların fazla tayin edildiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle hükümler 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'in 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'in 318. ve 321. maddeleri, TCK'nın 110. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/1926 E. , 2018/6466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık ... müdafiin duruşmalı inceleme talebinin hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.10.2006 gün ve 2006/165-213 sayılı Kararına göre, soruşturma evresinin Cumhuriyet Savcısının suç şüphesini öğrenmesiyle başlayacağı hususu nazara alınarak yapılan değerlendirmede, olayın kolluğa bildirilmesine rağmen konuyla ilgili Cumhuriyet Savcısından talimat alınmasına dair düzenlenmesi gereken kolluk görüşme tutanağının dosyada bulunmadığının anlaşılması karşısında, Cumhuriyet Savcısı tarafından olayın öğrenildiği zamanın belirlenememesi nedeniyle mağdure akrabalarına teslim edildiği sırada haklarında adli soruşturmanın başlayıp başlamadığı konusunda oluşan şüphenin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiği ve yine atılı suçun işlenmesi sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerine ulaşmayacak şekilde mağdurun sanıklar tarafından yaralanmasının da etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına mani olmayacağı gözetilerek, sanıklar haklarında TCK"nın 110. maddesinin uygulanması gerekirken, yazılı şekilde soruşturmanın başladığı gerekçesiyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi suretiyle cezaların fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar ile sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.