Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14211 Esas 2018/270 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14211
Karar No: 2018/270
Karar Tarihi: 15.01.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14211 Esas 2018/270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan yargılandığı davada mahkeme, sanığın üzerine atılı suçun sübutu halinde tek bir resmi belgede gerçekleşmesi göz önünde bulundurularak beraat kararı verdi. Ancak yapılan inceleme sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1. maddesi uyarınca sanığın suçu işlediği tarihe göre dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği ortaya çıktı. Bu nedenle, sanığın suçu işlediği 28.01.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar olan dönemi kapsayan zamanaşımı nedeniyle dava düşürüldü. Karar oybirliği ile verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1. maddesi (resmi belgede sahtecilik suçu için ceza miktarı ve üst sınırı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e maddesi (dava zamanaşımı süresi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 67/4. maddesi (dava zamanaşımı süresinin hesaplanması)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddesi (dava zamanaşımının düşürülmesi)

11. Ceza Dairesi 2017/14211 E. , 2018/270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahkemece uyulmasına karar verilen, Dairemizin 10.04.2014 tarih ve 2012/24824 Esas-2014/6968 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanıkların üzerilerine atılı eylemin sübutu halinde kül olarak tek bir resmi belgede sahtecilik suçuna vücut vereceği gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanıklara yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 28.01.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 15.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.