Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3451 Esas 2019/6275 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : SİİRT 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilen hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mahkemece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği anlaşılmakla, hükmün ancak; ihbara konu suçun "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçu olması halinde açıklanabilmesi durumunun 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” dair kararlara ilişkin olması ve bu kuralın genel hükümlere göre 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca verilen kararları kapsamamasının yanında, bu suçtan dolayı doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri verilmiş olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca ""hükmün açıklanmasının geri bırakılması"" kararı verilmesinin şartlarının bulunmaması, ayrıca “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararının verildiği 15/11/2012 tarihinde 6545 sayılı Kanun yürürlükte olmadığı için, 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. fıkrası kapsamında “hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararı verilmesinin mümkün olmaması karşısında, tebliğnamedeki bu yöne ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip, infaz ile ilgili geçen süre ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşip ikinci suçun işlendiği tarihe kadar geçen sürede zamanaşımının durduğu dikkate alındığında da suç tarihinden itibaren, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası ve 67. maddenin 4. fıkrası nazara alındığında 15-18 yaş arasındaki çocuklar için öngörülen 7 yıl 12 aylık uzatmalı dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA;
bozma sebebine göre, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 10/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.