MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ikramiye, ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette önce 01/04/1981 ile 01/03/1984 tarihleri arasında çalıştığını, askere gitmek için ayrıldığını, çalıştığı bu süre için kendisine herhangi bir tazminat ödenmediğini, 01/11/1993 tarihinde davalı işletmenin ... fabrikasında işe başladığını, 16/02/2002 tarihinde ise Marmara Eğerlisi"ndeki fabrikasında çalıştırmak üzere gönderildiğini, 30/ 10/ 2003 tarihinde emekli olduğunu, emekli olduktan sonra da ara vermeden 01/ 09/ 2008 tarihine kadar kesintisiz olarak Personel Müdürü olarak çalıştığını, ayrılırken herhangi bir tazminat almadığını, en son aldığı aylık ücretin 4000 TL olduğunu, yılda 4 maaş tutarında verilen ikramiye ve yemek imkanının olduğunu, müvekkilinin haftanın 6 günü 08:00 20:00 saatleri arasında çalıştığını, kendisine fazla mesai ücreti adı altında bir ücret ödenmediğini, müvekkilinin 2008 yılının Ocak ayında 3000 TL olan ücretinin 4000 TL ye çıkarılmasına rağmen ücret artışı farkı ile 2008 yılına ait ikramiyeleri ve 2008 yılının Temmuz - Ağustos aylarındaki ücretlerinin ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, dava tarihinden itibaren geriye doğru 5 yıllık zaman aşımı bulunduğunu, bu nedenle itirazda bulunduklarını, davacının müvekkil işyerinde üst düzey yönetici olarak personel ve muhasebe müdürü sıfatıyla aylık maktu ücretle çalıştığını, şirketin her türlü kasa ve kayıtları ile çalışanlara ait özlük dosyası gibi değerli evrakların kendisinin zimmetinde olduğunu, para giriş ve çıkış işlemlerini yönettiğini, davalı şirketin ...’teki fabrikasında çalışmakta iken Marmara Ereğlisi’nde bulunan fabrikaya muhasebe ve kasa sorumlusu olarak atandığını, burada çalışırken çeşitli zamanlarda kişisel ihtiyaçları için kayıtsız paralar aldığını, bunu şirketin muhasebe kayıtlarında göstermediğini, şirket ortakları tarafından kasanın kontrol edilmesi neticesinde 80.000 TL açık olduğunun fark edildiğini, bu açık sorulduğunda ise yaptığı villanın masrafları için kullandığı beyanında bulunarak almış olduğu inşaat demirlerinin karşılığı olarak emekli tazminatını mahsup edeceği sözünü verdiğini, geri kalan meblağ için Yalova da bulunan evini satarak karşılayacağını söylediğini, davacının bu durum üzerine 01/08/2008 tarihinde yıllık izne ayrılıyorum diyerek bir daha geri dönmediğini, şirkete borçlu olduğunu, davacının bir daha geri dönmemesi üzerine iş akdinin 15/10/2008 tarihinde tutulan tutanakla feshedildiğini, davacının ayrılırken iş yerine ait sicil ve özlük dosyaları gibi değerli matbu evrakların içinden kendisine ait olanların kaybolduğunu, bu durumun çeşitli şüphelere yol açtığını, davacının ayrıldıktan sonra 80 çalışanla birlikte rakip firma olan Yolbulan Baştuğ firmasına muhasebe sorumlusu olarak geçtiğini, davacının iş yerinde üst düzey yönetici konumunda olup işveren vekilliğini yaptığını, çalışma saatleri ve imza yetkilerinin kendisinde olduğunu, maktu ücretle çalıştığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, 24/04/2012 havale tarihli beyan dilekçesinde davacının işveren vekili olduğunu açıkça kabul etmiş olup işveren vekilinin mesaisini kendisinin belirleyeceği düşünülerek fazla mesai talebinin reddine karar vermek gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davacının fazla mesai talebinin kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacı, 10/06/2013 tarihli isticvap beyanında davalı işverenden evinin inşaatında kullanmak için 12 ton inşaat demiri ve 30-35 bin TL avans mahiyetinde para aldığını ancak bunu geri ödediğini söylemiştir. Davalı işverenden alınan demir ve avans, davacı işçinin kabulünde olduğu için geri ödendiğinin de usulüne göre ispatı davacı işçiye aittir. Davacı ödeme bakımından belge ibraz edememiş, davalı da yemininde ödemeyi kabul etmemiştir. Açıklanan nedenle davacının, davalıdan aldığını kabul ettiği demirin parasal tutarı ile nakit olarak aldığı paranın alacaklardan mahsubu gerekirken yapılan keşfe bağlı olarak sadece 8 ton demir karşılığı tutarın mahsubu ile yetinilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.