Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12416 Esas 2020/2579 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12416
Karar No: 2020/2579
Karar Tarihi: 24.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12416 Esas 2020/2579 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuna ilişkin karar temyiz edildi. Sanığın 23 TL parayı çalması ve Cami’de bulunan kamerayı görmesi üzerine kayıt yapan hard diski de götürerek cami dışında parçalaması şeklindeki eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edildi. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararı uyarınca, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan eşyaya yönelik zarardan dolayı ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı göz ardı edildiği için mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görüldü. Kararda, suça konu olan eşyanın 23 TL para ile 150 TL değerindeki hard disk olduğu ve değer azlığı bulunmadığı için Türk Ceza Kanunu’nun 145. maddesi uygulanma olanağı bulunmadığı belirtildi ve sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddesi detaylı olarak açıklanmadı.

17. Ceza Dairesi 2019/12416 E. , 2020/2579 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Ceza tertibine yer olmadığına

Yerel mahkemece sanık haklarında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya görüşüldü;
Sanığın, 23,00 TL parayı çaldığı Cami"de bulunan kamerayı görmesi üzerine kayıt yapan hard diski de götürerek Cami dışında parçalaması şeklindeki eyleminin hırsızlık konusunu oluşturduğundan, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/04/2014 tarih, 2013/2-685 Esas ve 2014/176 Karar sayılı kararı uyarınca, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan eşyaya yönelik zarardan dolayı ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağının kabulünde zorunluluk bulunduğunun göz ardı edildiği anlaşılmakla, mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça konu eşyanın 23,00 TL para ile 150,00 TL değerindeki hard disk olduğu gözetildiğinde değer azlığı bulunmadığından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 145. maddesinin uygulanma olanağının bulunmadığının anlaşılması karşısında sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken anılan madde hükmü uygulanarak dosya kapsamına aykırı gerekçe ile sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.